Het bekendste web lijkt op een wiel met spaken, waarover spiraaldraden liggen. In drie paar spinklieren achter op haar lijf maakt de spin zijde. Als de spin wil weven, perst ze de vloeibare zijde naar buiten door drie paar spintepels. Het plakkerige goedje trekt ze uit tot draden die in de lucht verharden. De spiraaldraden worden met lijm kleverig gemaakt. Een insect dat tegen het web vliegt, blijft vastkleven. De spin zelf niet. Aan haar poten heeft ze speciale haren met een waslaag die dat voorkomen.